Bologna Süreci Nedir?

Bologna Süreci, Avrupa Birliği’nin 1999 yılında yayınladığı “Bologna Bildirgesi” ile başlayan ve 2010 yılına kadar Avrupa’da karşılaştırabilir, şeffaf ve rekabet gücü yüksek bir “AVRUPA YÜKSEKÖĞRETİM ALANI (AYA)” yaratmayı hedefleyen bir yeniden yapılanma sürecidir.

Hangi Ülkeleri Kapsar?

1999 yılında bölgesel bir girişim olarak başlayan süreç, hedef yıl olan 2010 yılına ulaşıldığında, 47 üye ülkeye ek olarak süreci kendi yükseköğretim sistemlerinde kullanmak üzere takip eden altı kıtadan onlarca ülkenin katılımı ile küresel bir karakter kazanmıştır. Sürece üyelik hükümetler/devletlerarası herhangi bir anlaşmaya dayanmamaktadır. Bologna Süreci kapsamında yayımlanan bildirilerin yasal bir bağlayıcılığı bulunmamaktadır. Süreç, her ülkenin özgür iradesi ile katıldığı bir yapıdır ve ülkeler Bologna Sürecinin öngördüğü hedefleri kabul edip etmeme hakkına sahiptirler.

Bologna Süreci Neyi Hedefler/Neyi Hedeflemez?

Bologna sürecinin temel hedefi; AYA içerisinde yer alan ülke vatandaşlarının, yükseköğrenim görmek ya da çalışmak amacı ile Avrupa’da kolayca dolaşabilmesinin sağlanması ve Avrupa’nın gerek yükseköğretim ve gerekse iş imkânları açısından dünyanın diğer bölgelerindeki kişiler tarafından tercih edilir hale getirilmesidir.
Avrupa Yükseköğretim Alanında gerçekleşmesi arzulanmayan şey ise, üye ülkelerin eğitim sistemlerinin tek tip yükseköğretim sistemi haline getirilmesidir. Amaç, yükseköğretim sistemlerinin kendilerine özgü farklılıkları korunarak birbirleriyle karşılaştırılabilir olması ve uyumlu hale getirilmesidir. Bu sayede, bir ülkeden ya da yükseköğretim sisteminden bir diğerine geçişin kolaylaşması, öğrenciler ve öğretim görevlilerin hareketliliğinin sağlanması ve istihdamının artırılması planlanmaktadır.

Bologna Sürecinin Temel Eylem Başlıkları Nelerdir?

Bologna Süreci’nin yıllar içinde gelişen 10 temel eylem başlığı:

1. Kolay anlaşılır ve birbirleriyle karşılaştırılabilir yükseköğretim diploma ve/veya dereceleri oluşturmak (Bu amaç doğrultusunda Diploma Eki uygulaması geliştirilmiştir),
2. Yükseköğretimde lisans, yüksek lisans ve doktora olmak üzere üç aşamalı derece sistemine geçmek,
3. Avrupa Kredi Transfer Sistemini (AKTS; European Credit Transfer System, ECTS) uygulamak,
4. Öğrencilerin ve öğretim görevlilerinin hareketliliğini sağlamak ve yaygınlaştırmak,
5. Yükseköğretimde kalite güvencesi sistemleri ağını oluşturmak ve yaygınlaştırmak,
6. Yükseköğretimde Avrupa boyutunu geliştirmek,
7. Yaşam boyu öğrenimi teşvik etmek,
8. Öğrencilerin ve yükseköğretim kurumlarının sürece aktif katılımını sağlamak,
9. Avrupa Yükseköğretim Alanını cazip hale getirmek ve
10. Avrupa Araştırma Alanı ile Avrupa Yükseköğretim Alanı arasında bir sinerji oluşturmak ve doktora çalışmalarını düzenlemek.